Creditcard: onbegrensde afzetmarkt vs. grotere risico’s – deel 1

Al enige tijd heeft Mollie creditcard in haar productaanbod. In een driedelige serie gaan we dieper in op de achtergrond van het betaalproduct, de implementatie bij Mollie, risico’s en fraude, de kosten en tips voor het gebruik van de creditcardbetaalmethode.

Het ontstaan van creditcard

Het principe van creditcards is geen recente ontwikkeling. Al in 1920 gaven bijvoorbeeld hotelketens de mogelijkheid om te betalen middels een kaart. Dit werd meer gebruikt als loyaltyprogramma dan een kredietverlening. Over het algemeen wordt Charge-It in 1946 als beginpunt gezien van de uitgifte van kredietkaarten door een bank.

Via Charge-It kregen lokale merchants betaald door de bank achter Charge-It waarna deze kreeg betaald door de consument. In 1951 ontstond een initiatief in New York om betalingen in restaurants simpeler te maken: Diners Club. De restaurants betaalden destijds een tarief van maar liefst 7% van het transactiebedrag.

Zowel Charge-It als Diners Club waren zogenaamde “charge cards”. De consument diende na elke maand het openstaande bedrag te betalen. Deze methode wordt nog steeds gebruikt, waaronder veel in Nederland.

In 1958 startte American Express (daarvoor met name actief als concurrent van de U.S. Postal Service) met de uitgifte van een charge card voor de reis en entertainment branche. Diners Club en American Express (ook wel ‘Amex’ genoemd) waren en zijn zogenaamde ‘closed-loop’ systemen: zowel het bedienen van de consument, uitgifte van de kaart als het bedienen van de merchant gebeurt in eigen beheer.

In 1959 werd de eerste echte creditcard geïntroduceerd. Zo werd het mogelijk om een krediet aan te houden die maand op maand kon doorlopen.

Kort daarna werd de eerste kaart voor algemeen gebruik uitgegeven door de Bank of America: BankAmericard. Later bekend als Visa. In 1966 ontstond door een samenwerking van verschillende issuing banken (banken die kaarten uitgeven) de InterBank Card Association. Later bekend als MasterCharge, nu bekend als MasterCard. Zowel Visa als MasterCard hanteren een open-loop systeem. Dat betekent dat zij voor de uitgifte van kaarten en bedienen van consumenten samenwerken met een issuing bank en voor het bedienen van merchants gebruik maken van een zogenaamde acquiring bank.

Creditcard in Nederland

Dutch banks only started to deal with credit cards in 1980. When the Dutch branch of Bank of America’s Visa activities was taken over by VSB Bank in 1988, this became widely available. International Card Services (resulting from a later merger of VSB Bank into Fortis) issues both cards, but focuses mainly on Visa cards. The Dutch banks mainly issue MasterCards.

Creditcards zijn in Nederland nooit zo massaal doorgedrongen zoals in de Verenigde Staten. Onder meer vanwege “het goed ontwikkelde girale betalingsverkeer” aldus De Nederlandsche Bank. Recentere cijfers zijn niet eenvoudig voorhanden maar naar verwachting zijn er op dit moment ruim 6 miljoen kaarten in omloop.

Creditcard in het kort

De creditcard biedt betaalgemak. Met die ene kaart of online het kaartnummer kun je altijd en bijna overal ter wereld betalen zonder al te veel gedoe. In eerste instantie was kredietverlening middels de kaart secundair. Het gemak en bouwen aan loyaliteit waren de voornaamste redenen voor het gebruik van een ‘charge card’.

Uiteindelijk is een creditcard ook een vorm van kredietverlening omdat de consument geld uitgeeft dat hij nog niet heeft. Een kaarthouder verricht een betaling aan bijvoorbeeld een webwinkel. De webwinkel ontvangt het geld zonder dat de consument daar al voor heeft betaald. Dit bedrag wordt voorgefinancierd door de bank van de kaarthouder. Het is daarom van groot belang dat de uitgevende bank (issuer) een goede risico-inschatting maakt van de kaarthouder. Zij zullen immers het geld moeten verkrijgen van de kaarthouder. Voor deze vorm van kredietverlening worden natuurlijk kosten gemaakt. Die worden doorberekend aan de webwinkelier. Afhankelijk van het soort kaart worden er ook kosten doorberekend aan de kaarthouder zelf.

Voordelen van creditcard betalingen voor de (web)winkelier

Voor kaarthouders biedt creditcard een betaalmethode die hen in staat stelt om verplichtingen aan te gaan zonder daar op dat moment het geld voor te hoeven hebben. Consumenten geven hierdoor meer geld uit wat ten goede komt van een hogere omzet bij de winkelier.

Daarbij zal het niet onopgemerkt gebleven zijn dat creditcardbetalingen een hoog internationaal karakter hebben. In totaal zijn er ruim 7,5 miljard kaarten in omloop. Een in America uitgegeven kaart kan gebruikt worden voor betalingen aan een in Nederland gevestigde merchant. Dat maakt het voor webwinkels dus mogelijk om betalingen uit het buitenland te ontvangen. Met de huidige verzendmethodes én creditcard als betaalmethode ligt internationaal zaken doen dus binnen handbereik.

Nadelen van creditcard betalingen voor de (web)winkelier

Een van de grootste nadelen van het product voor de winkelier, dat tevens een van de grootste voordelen is voor de consument, is dat een betaling niet gegarandeerd is. Er bestaat namelijk de mogelijkheid voor de kaarthouder om een transactie onder bepaalde voorwaarden terug te draaien. Dit noemen we een chargeback. Dit roept natuurlijk veel vragen op over de risico’s en hoe de winkelier zich hiertegen kan wapenen. In de volgende delen van deze reeks zullen we daar dieper op ingaan. Ook lichten we toe hoe de implementatie bij Mollie er precies uitziet.

Wil je gebruik maken van creditcard in je webwinkel dan kun je dit aanvragen in je Mollie-account. Heb je deze nog niet? Dan kun je hier gratis aanmelden.